বিষ্ণু প্ৰসাদ ৰাভাৰ ওপৰত বিস্তৃত প্রবন্ধ
বিষ্ণু প্ৰসাদ ৰাভা (১৯০৯-১৯৬৯) অসমৰ এক ঐতিহাসিক আৰু চিৰকাল স্মৰণীয় ব্যক্তিত্ব। তেওঁ মাত্ৰ এক সাহিত্যিক, সংগীতজ্ঞ, চিত্ৰশিল্পী আৰু সমাজসেৱী নহয়, লগতে এক শক্তিশালী সমাজসংস্কাৰক আছিল। বিষ্ণু প্ৰসাদ ৰাভাৰ জীৱন আৰু কৰ্ম অসমীয়া সংস্কৃতিৰ এক নতুন মাইলৰ পাথৰ আছিল। অসমীয়া ভাষা, সাহিত্য, সংগীত আৰু সমাজৰ উন্নতিৰ বাবে তেওঁৰ আগ্ৰহ আৰু কৰ্মে তেওঁৰ স্থান অসমীয়া ইতিহাসত চিৰস্থায়ী কৰি ৰাখিছে।
১. জন্ম আৰু পৰিচয়
বিষ্ণু প্ৰসাদ ৰাভাৰ জন্ম ৩১ মাৰ্চ, ১৯০৯ চনত অসমৰ গোৱালপাৰা জিলাৰ গামুঠা গাঁৱত হৈছিল। পিতাৰ নাম ছিল ধনপতি ৰাভা আৰু মাকৰ নাম ছিল ফুচৰি ৰাভা। শৈশৱতে বিষ্ণু প্ৰসাদে পৰিয়ালৰ পৰা সাহিত্য, সংগীত আৰু চিত্ৰকলাৰ আগ্ৰহ লাভ কৰিছিল। তেওঁ এক বিশিষ্ট পৰিয়ালৰ পৰা অহা আৰু প্ৰাৰম্ভিক শিক্ষা সম্পূৰ্ণ কৰি তেওঁ উচ্চ শিক্ষা লাভৰ উদ্দেশ্যে কলকাতালৈ গ’ল। কলকাতাত অধ্যয়নকালত বিষ্ণু প্ৰসাদে সাহিত্য আৰু সংস্কৃতিৰ এক গভীৰ জ্ঞান অৰ্জন কৰিছিল।
২. অসমীয়া সংস্কৃতিৰ বঢ়োৱা
বিষ্ণু প্ৰসাদ ৰাভা অসমীয়া সংস্কৃতিৰ এক অমূল্য ৰত্ন আছিল। তেওঁ অসমৰ ভাষা, সাহিত্য আৰু সংগীতৰ উন্নতিৰ বাবে বিশাল অৱদান আগবঢ়াইছিল। ৰাভাৰ চিন্তা-ধাৰাৰ মূল উদ্দেশ্য আছিল অসমীয়া সমাজক একে সুত্ৰত বেণ্ড কৰি, অসমীয়াৰ জাতীয়তাৰ বিকাশৰ বাবে এক সজাগ চেতনাৰ সৃষ্টি কৰা। এজন সাহিত্যিক হিচাপে তেওঁ অসমীয়া ভাষাৰ উন্নতিৰ বাবে অধিক মনোযোগ দিছিল। তেওঁ অসমীয়া সাহিত্যক বৈশ্বিক পৰিসৰত চিনাকি কৰোৱা আৰু অসমীয়া চিন্তাধাৰাৰ মূৰ্ত ৰূপ প্ৰদান কৰা।
৩. সাহিত্যৰ ক্ষেত্ৰত বিষ্ণু প্ৰসাদৰ অৱদান
বিষ্ণু প্ৰসাদ ৰাভা অসমীয়া সাহিত্যৰ এক অমূল্য বৰঙণি। তেওঁৰ সাহিত্যিক কৰ্মৰ অন্যতম মূল থীম হৈছে সমাজৰ ন্যায়, স্বাধীনতা আৰু জনগণৰ অধিকাৰৰ কথা। “বিপ্লৱী” কাব্যৰ পৰা আৰম্ভ কৰি, তেওঁৰ বিভিন্ন কাব্যৰ শিৰোনামাই পঢ়োঁতাৰ মনে এক নতুন চেতনা আৰু পৰিবৰ্তনৰ অনুভৱ সৃষ্টি কৰিছিল। ৰাভাৰ কবিতা বা গল্পে প্ৰতিবন্ধী সমাজৰ অশান্তি, শোষণ আৰু শ্ৰেণী বৈষম্যৰ ওপৰত গভীৰ মন্তব্য প্ৰকাশ কৰিছে। তেওঁৰ সাহিত্যৰ ভাষা সৰল, প্ৰাঞ্জল আৰু সমগ্র জনগণৰ বাবে বোধগম্য।
“বিপ্লৱী” কাব্যৰ ভিতৰত স্বাধীনতা, বিপ্লৱ আৰু ন্যায়ৰ কথা সঁচাকৈ এক নতুন দিশৰ পৰা চাৰা হৈছে। এই কাব্যই সাহিত্যৰ মাত্ৰ এক ৰচনাই নহয়, সামাজিক পৰিৱৰ্তনৰ বাবে এক শক্তিশালী সঁজুলি হিচাপে কাৰ্য কৰে।
৪. সংগীতৰ ক্ষেত্ৰত বিষ্ণু প্ৰসাদৰ অবদান
সংগীতৰ ক্ষেত্ৰত বিষ্ণু প্ৰসাদ ৰাভাৰ অবদান এক অমূল্য অধ্যায়। তেওঁ অসমীয়া সংগীতক এক নতুন পৰিসৰে সৃষ্টিৰ পথ প্ৰৱৰ্তন কৰিছিল। সংগীতৰ মাধ্যমে তেওঁ অসমীয়া জনতাক একতাবদ্ধ কৰাৰ আৰু এক সামাজিক পৰিবৰ্তনৰ অনুপ্ৰেরণা দিবলৈ সক্ষম হৈছিল। ৰাভাৰ ৰচিত গীতসমূহ আজিও অসমীয়া সমাজত গাইছে আৰু সেইবোৰ জনগণের মনোভাবক এক নতুন দিশৰ পৰা চাৰা কৰে।
“ও অগনি পুৰাণী”, “জোনাকি ৰাতি”, আৰু “এতিয়া আমি সেয়া জানো” ইত্যাদি গীতসমূহ অসমীয়া লোকসংগীতৰ এক অমূল্য ৰত্নৰূপে পৰিগণিত হৈছে। সংগীতৰ মাধ্যমে তেওঁ অসমীয়া জনজাতিক একতা আৰু শক্তিৰ দিশে আগবঢ়াইছিল।
৫. চিন্তাধাৰা আৰু সমাজৰ বাবে অবদান
বিষ্ণু প্ৰসাদ ৰাভাৰ চিন্তা-ধাৰা এক সমাজসংস্কাৰক চিন্তা আছিল। তেওঁ অসমীয়া সমাজৰ শোষিত জনগণৰ অধিকাৰ আৰু সমান্য সুযোগৰ জন্যে সদায় আওযাহৰ কৰি আহিছিল। ৰাভাৰ মনোভাব আছিল, “এক নতুন অসম”, য’ত শ্ৰেণী বৈষম্য, জাতিগত ভেদভাৱ আৰু ধৰ্মীয় বিভাজন নাথাকিব। তেওঁ জাতীয় একতা আৰু অসমীয়া সমাজৰ পৰা বাচল আচৰণৰ বিরুদ্ধে যুদ্ধ কৰিছিল।
বিষ্ণু প্ৰসাদ ৰাভাৰ চিন্তা আৰু কৰ্মৰ দ্বাৰা অসমীয়া সমাজৰ এক নতুন দিশৰ সূচনা হৈছিল। তেওঁৰ চিন্তা স্বাধীনতা, সমানাধিকাৰ আৰু ন্যায়ৰ ওপৰত থিয় আছিল।
৬. অৱসান আৰু বংশপরম্পৰা
১৯৬৯ চনত বিষ্ণু প্ৰসাদ ৰাভাৰ মৃত্যুৰ পাছতো তেওঁৰ কৰ্ম আৰু চিন্তা অসমীয়া সমাজৰ বাবে এক নিৰন্তৰ পৰিসৰে সৃষ্টিত সহায় কৰিছে। অসমীয়া সংস্কৃতিৰ ইতিহাসত বিষ্ণু প্ৰসাদৰ স্থান এক অমূল্য অংশ হিচাপে পৰিগণিত হৈছে। তেওঁৰ অৱদান আৰু চিন্তা আজিও অসমীয়া সমাজৰ কণ্ঠ আৰু প্ৰতীক হিচাপে অমৰ হৈ থাকিব।
৭. উপসংহাৰ
বিষ্ণু প্ৰসাদ ৰাভাৰ জীৱন আৰু কৰ্ম অসমীয়া ভাষা, সাহিত্য, সংগীত আৰু সংস্কৃতিৰ ইতিহাসৰ এক অমূল্য অংশ। তেওঁৰ সাহিত্য, সংগীত আৰু চিন্তা-ধাৰাৰ মাধ্যমে অসমীয়া সমাজ এক শক্তিশালী আৰু একতাবদ্ধ সমাজলৈ আগবঢ়িছে। বিষ্ণু প্ৰসাদ ৰাভাৰ জীৱন অসমৰ ইতিহাসৰ এক মহান দিশৰূপে চিৰকাল অমৰ হৈ থাকিব।